نشست " اعتراض­های ۲۰۱۸ در ارمنستان؛ ریشه ها، پیشران ها و چشم اندازها"

تاریخ برگزاری: 1397/08/23
کارگروه: اوراسیای مرکزی
کد خبر: 1397082396812
تاریخ خبر: 1397/08/23
ارسال کننده: مدیر سایت
دسته بندی: گزارش
آخرین اخبار
هفتاد و پنجمین نشست تخصصی «مرکز مطالعات اوراسیای مرکزی» با همکاری «بنیاد مطالعات قفقاز» با عنوان «اعتراض­های ۲۰۱۸ در ارمنستان؛ ریشه­ها، پیشران­ها و چشم­اندازها» در روز 25 اردیبهشت 1397 با حضور آقای دکتر کارن خانلری نماینده ارامنه در مجلس شورای اسلامی و آقای ولی کوزه­گر کالجی دانشجوی دکتری مطالعات منطقه­ای دانشگاه تهران برگزار شد.

هفتاد و پنجمین نشست تخصصی «مرکز مطالعات اوراسیای مرکزی» با همکاری «بنیاد مطالعات قفقاز» با عنوان «اعتراض­های ۲۰۱۸ در ارمنستان؛ ریشه­ها، پیشران­ها و چشم­اندازها» در روز 25 اردیبهشت 1397 با حضور آقای دکتر کارن خانلری نماینده ارامنه در مجلس شورای اسلامی و آقای ولی کوزه­گر کالجی دانشجوی دکتری مطالعات منطقه­ای دانشگاه تهران برگزار شد. خانم دکتر الهه کولایی مدیر «مرکز مطالعات اوراسیای مرکزی» در ابتدای نشست با اشاره به اینکه «ارمنستان پس از فروپاشی شوروی پایدارترین و هموارترین تغییرها را تجربه کرده است» گفتند: «فروپاشی شوروی در ابتدا نوعی فرایند گذار به سوی بازتوزیع قدرت و ثروت به نفع مردم برآورد می­شد. در سال های پس از فروپاشی، برخی از جمهوری­های بازمانده از فروپاشی شوروی، دستخوش امواج مردم سالارسازی شدند. شکل­گیری انقلاب­های رنگی در قفقاز و آسیای مرکزی نیز در این زمینه رخ داد. ارمنستان در آن دوره، درگیری قابل­توجهی با امواج مردم سالارسازی (که نقش عوامل خارجی در آن ها پررنگ بود) پیدا نکرد. در کنار این فراز و فرودها در فضای پساشوروی، امروز نیز واکاوی ریشه­ها و پیامدهای تحولات ارمنستان اهمیت دارد».
 ادامه آقای کارن خانلری صحبت­های خود با تاکید بر اینکه «تحولات ارمنستان از جنس انقلاب­های رنگی نیست»، شروع کردند و گفتند: «در ارمنستان یک انقلاب سیاسی رخ داده است. این جنبش از عمیق­ترین لایه­های جامعه ارمنستان برخاست و به هدف خود نیز رسید. این جنبش نتایج مطلوب توده­های ارمنستان را در برداشت». در ادامه­ی نشست آقای کالجی دانشجوی دکتری دانشگاه تهران گفت: «تحولات ارمنستان از نظر احتمال بروز قابل پیش­بینی بود، اما از نظر عقب­نشینی سرکیسیان قابل پیش­بینی نبود. تحولات ارمنستان چندین ویژگی مشخص داشت که باید به آنها توجه کرد:
 نخست، گستردگی اعتراض­ها و تنوع طیف­های معترض؛ دوم، حضور گسترده­ی جوانان؛ سوم، حضور سربازان و کشیشان؛ چهارم، نقش فضای مجازی و ارتباط با دیاسپورای ارمنی؛ پنجم، به­کارنبردن خشونت؛ ششم، ساختار سیاسی دستخوش دگرگونی عمیق نشد و تنها نخبگان سیاسی جابجا شدند؛ هفتم، اعلام استعفا در ۲۳ آوریل؛ هشتم، نقش رهبری نیکول پاشینیان و نهم، حذف طیف قره­باغی از صحنه سیاسی ارمنستان. کالجی در پایان گفت: «احتمالا کابینه­ی جدید پاشینیان رای اعتماد را از پارلمان خواهد گرفت، اما ممکن است پس از آن کارشکنی­هایی برای دولت به­وجود آید. پاشینیان هم در پی برگزاری دوباره انتخابات پارلمانی است».

تلگرام